Kampong Thom, 177 kilometer van Phnom Penh (en iets dichter bij Siem Reap) strekt zich uit langs hoofdweg 6 en de rivier de Stung Sen. De stad zou vroeger kampong pos thom, 'plaats van de grote slang', zijn genoemd omdat de bewoners offers brachten aan een grote slang die in een grot langs de rivier leefde, maar dit kan best een van de vele Cambodjaanse mythen zijn, want niemand weet waar die grot is.
De meeste bezoekers komen hier alleen om naar de tempels van Sambor Prei Kuk te reizen, dertig kilometer naar het noordoosten; voor de stad zelf is een paar uur voldoende. Kampong Thom is ook een mogelijk vertrekpunt richting het verre Preah Vihear, twee dagen reizen naar het noorden, al is die tempel veel makkelijker vanuit Thailand te bereiken.
Markt
De voornaamste herkenningspunten in de stad zijn het hoge hotel Arunras aan de hoofdweg, iets ten zuiden van de markt, en de bruggen over de Stung Sen: de betonnen brug voor auto's en ernaast de oude ijzeren brug voor voetgangers (hoewel deze verdeling niet altijd zo werkt).
De markt is niet bijzonder, maar de kraampjes met traditionele medicijnen aan de westrand zijn het bekijken waard: het zijn niet alleen kruiden, maar ook verschrompelde galblazen van beren en gedroogde slangen die als strengen touw zijn opgerold.
Leeuwenbeelden
Iets ten zuiden van hier kun je de originele leeuwenbeelden uit Sambor Prei Kuk bekijken: ze zijn daar weggehaald om veiligheidsredenen en ondergebracht in het provinciale Departement van Kunst en Cultuur, aan de oostkant van de vierbaans hoofdweg door de stad.
Dit groezelige gebouw biedt ook onderdak aan andere historische kunstvoorwerpen uit de provincie, waaronder beelden, lateibalken en muziekinstrumenten, maar er zijn geen bijschriften en je hebt meer het gevoel dat je in een dump rondloopt dan in een museum.
Traditionele trommels
Aan de hoofdweg zo'n 500 meter ten noorden van de brug staat de opzichtige Wat Kampong Thom. De wat is niet te missen, want aan de ingang staan reusachtige, felgekleurde beelden van dieren, waaronder neushoorns, leeuwen, luipaarden en een beer; de pagodegebouwen en stoepa's zijn al even kakelbont.
In een atelier zeven kilometer ten zuiden van de stad kun je zien hoe traditionele trommels worden gemaakt. Neem hoofdweg 6 en als je drie bruggen over bent, kijk dan uit naar een klein bordje aan je linkerhand, 100 meter voor een markt. Skor dae, vaasvormige, ongeveer 50 centimeter hoge trommels met een wespentaille, worden hier met de hand gesneden uit het hart van een broodvruchtboom - het geelachtige hout heeft een goede resonantie - en versierd met houtsnijwerk; een gedroogd slangenvel wordt over de bovenkant gespannen.
De trommels maken deel uit van de traditionele pin-peat-ensembles, een soort gamelan-orkesten die tijdens bruiloften en klassieke dansvoorstellingen spelen. Ook worden hier skor sang na gemaakt, cilindervormige trommels die tweemaal zo groot zijn als skor dae en die in begrafenisstoeten worden bespeeld, gedragen over de schouder. De gastvrije familie die het atelier runt, laat je graag eens trommelen en geeft misschien wel een spontane demonstratie, zelfs als je niets koopt.
