De Mondulkiri provincie is het 'Wilde Oosten' van Cambodja. Er wonen maar heel weinig mensen. De natuur is er ruig. Het gebied leent zich uitermate goed voor een ritje op de motor.
Slippend over modderige paden en stuiterend op je zadel, cross je over de onverharde wegen. Voor je liggen groene, glooiende heuvels. Er is geen mens te bekennen. Robuuste bergen vergezellen je onderweg. Je passeert gebroken bruggen en drooggelegde rivieren. Watervallen duiken links en rechts op.
Dunst bevolkte provincie
Mondulkiri grenst aan Vietnam. Het is Cambodja's grootste, maar ook dunst bevolkte provincie. Er wonen slechts 40.000 mensen: een tiental bergstammen en een handjevol Khmer, Chinezen en Cham-moslims. Per vierkante kilometer wonen gemiddeld maar twee mensen.
Jagen is in de provincie de belangrijkste inkomstenbron. De olifant is het gebruikelijkste vervoersmiddel.
Huwelijk voor olifanten door de Pnong
Voor de Pnong stam is de olifant zelfs meer. Het dier is een vriend, een familielid. Zo houden de Pnong bijvoorbeeld huwelijksceremonieën voor de olifanten in de hoop daarmee de voortplanting van hun bevriende reuzen te stimuleren.
De Rode Khmer heeft in het verleden veel olifanten gedood. Omdat er nog maar zo weinig olifanten over zijn, mogen de Pnong, net als alle andere inwoners van Mondulkiri, geen wilde olifanten meer vangen. Het maakt er hun leven niet altijd makkelijker op.
Sen Monorom en Bousra watervallen
Je motortour door het 'Wilde Oosten' van Cambodja start in Sen Monorom, de hoofdstad van Mondulkiri. Eindpunt zal meestal buurprovincie Ratanakiri zijn.
In het begin zijn de wegen nog redelijk. Ze leiden je naar de Sen Monorom watervallen, en die van Bousra, Rum Near en Chrey Thom.
Bij de Bousra waterval parkeer je de motor op de rotsige rivierbedding. Om je heen picknicken Khmerfamilies. Ze hebben Phnom Penh verlaten voor een weekendje weg. Je geniet net als zij van het uitzicht op de diepe vallei.
Khmerliedje
Terwijl je het plaatselijk zeer bekende liedje 'Bousra, geweldige waterval' neuriet, zet je weer koers richting Ratanakiri. Je vraagt je af of de Bousra werkelijk de mooiste van alle watervallen is, zoals de Khmerzangers Sin Sisamouth en Mao Sareth in de jaren 1960 zongen. Het is een lastige keus. Zo veel watervallen in het gebied waren indrukwekkend.
De wegen worden slechter naarmate het oerwoud zich vetdicht. Je probeert de grote gaten in het wegdek te omzeilen. Planten en struiken groeien in het wilde weg. Urenlang tour je door onbewoond gebied. Dan ruik en zie je plotseling rook. Een teken van leven.
Maïskolf in Khmerdorpje
Aangekomen in het kleine dorpje kun je bij een verkoopkraampje terecht voor een een maaltijd en wat snacks voor onderweg.
Pal onder het traditionele houten Khmerhuis op palen zitten lokale vrouwen gemoedelijk bijeen. Ze snijden groenten. Op een twintig centimeter hoge grill bakt een andere vrouw maïskolven. Pannen en emmers omringen haar. Honden liggen slaperig op de grond. Een kip pikt in een hoopje afval.
Je knoopt een praatje aan met de vrouwen. Ze bieden je een maïskolf aan. Je accepteert hem dankbaar. Je doet net als de honden heel even je ogen dicht en je bereid je voor op het laatste stuk van de jungletocht.
Wat is er te doen in Mondulkiri?
- Bezoek de mooiste watervallen in de Mondulkiri provincie. Ook voor de lokale bevolking is dit een populaire plek.
- Veel mensen zul je in de provincie niet tegenkomen. Juist daardoor proef je in de Mondulkiri provincie de sfeer van Cambodja.
- Overal in Azië is de motor een populair vervoersmiddel. Maar in Mondulkiri heeft de olifant ook een vaste plaats als rijtuig ingenomen! Kijk met eigen ogen hoe de bevolking zich op deze gigantische beesten voortbeweegt.
- De mensen in de provincie zijn erg vriendelijk. Ze bieden je bijvoorbeeld gewoon te eten aan wanneer je door het gebied reist.
- Er is weinig geschikte accommodatie in Mondulkiri. Wanneer je wilt overnachten is het dus handig om dit vooraf uit te zoeken.
