Ben je van plan om te gaan reizen in China en weet je nog niet zeker of dit land geschikt is voor een mooie (rond)reis? Wellicht weet je na het lezen van dit blog wél of China voor jou de juiste keuze is.
Zelf ben ik een paar weken naar China gegaan samen met mijn nichtje. We werden ervoor gewaarschuwd dat het een vies en chaotisch land was, waar niemand Engels sprak en waar je echt georganiseerd rond moest reizen. Maar China heeft mij in allerlei opzichten positief verrast. Daarom leg ik graag de fabels en de feitjes hieronder uit!
1. China en haar inwoners zijn vies: Fabel én Feit
Voordat ik naar China ging, werd ik flink gewaarschuwd. Bepaalde gewoontes zouden vies zijn en China een smerig land. Op het gebied van roggelen verdienen Chinezen inderdaad niet de schoonheidsprijs. Jong en oud en zelfs de mooiste vrouwen in de prachtigste jurken kunnen zomaar op straat, in de bus, in het vliegtuig of in een restaurant luidkeels hun keel gaan schrapen.
Zelfs na een paar weken rondreizen en er dagelijkse mee geconfronteerd te worden, went het massale geroggel niet. En al helemaal niet wanneer ze het ook nog eens op de grond spugen in de metro. Gelukkig probeert men dit steeds vaker discreet in een zakje of prullenbak uit te spugen. In Hong Kong is het overigens verboden om te spugen in het openbaar. Daar hangen overal bordjes met: ‘No spitting!’ Je krijgt er zelfs een boete voor (volgens de waarschuwingsbordjes).
Qua (openbare) toiletten kan het aanbod niet groter zijn. Er zijn de befaamde hurktoiletten: het gat in de grond zonder doortrekmogelijkheden of de toiletgoot waarbij je alles van je buren voorbij ziet drijven. Daarnaast is er het westerse toilet. Dat kan extreem schoon zijn (met een verwarmde bril en allerlei standen om jezelf schoon te spoelen en drogen) of zó vies dat je alsnog wil hurken. Waar je in elk geval op moet letten is dat je altijd zelf toiletpapier meeneemt. In sommige hostels en de meeste hotels is dit goed geregeld, maar, geloof me: better safe than sorry.
Nog een handig weetje: men gooit toiletpapier en ‘damesverband’ in een daarvoor bestemd prullenbakje. Dit kan soms leiden tot onaangename geurtjes en beelden. Dit wetende is het over het algemeen wel te doen als je zelf toiletpapier meeneemt, goed leert te hurken en na het handen wassen nog wat desinfectiemiddel op je handen smeert. Als je je instelt op het ergste, kan het alleen maar meevallen. Oja, en je moet trouwens niet gek opkijken als je een klein kindje gehurkt ziet zitten en een plasje ziet doen op straat. Op verschillende plekken zag ik kleine kindjes die een broekje aanhadden dat deels open was. Het kindje kon daardoor gewoon gehurkt gaan zitten en een plasje doen. Best handig!
2. In China móet je Chinees spreken: FABEL!
China is een land in ontwikkeling en je merkt dat er de laatste jaren een grote verandering heeft plaatsgevonden. Er is een soort ‘kloof’ ontstaan tussen jongeren en ouderen. De ouderen in China spreken over het algemeen geen woord Engels spreken en knikken overal vriendelijk ja op (uit beleefdheid). Daardoor lijken de ouderen heel vriendelijk, maar in werkelijkheid zijn ze niet echt behulpzaam. De jongeren zijn daadwerkelijk behulpzaam! Misschien dat ik geluk heb gehad, maar over het algemeen spreekt praktisch iedere scholier of student wel een klein woordje Engels. Vaak vinden ze het nog leuk ook. Zeker als je als Westerling met ze op de foto gaat.
Zelfs wanneer ze onvoldoende Engels spreken kom je er wel uit met een handige app (bijvoorbeeld Pleco), waarbij je een Engels woord in kunt typen en je dan zowel de Chinese tekens als de Engelstalige manier om het uit te spreken ziet. Maar wat nog veel vaker voorkomt is dat ze zelf (via WeChat?) Chinees spreken of typen en dat dat vervolgens naar het Engels wordt vertaald, zowel in tekst als in geluid. Jij kunt dan in het Engels terug praten of typen en de app vertaalt jouw tekst vervolgens in het Chinees. Op deze manier kun je eigenlijk best goed communiceren.
Zo komt het dus regelmatig door dat je wel degelijk de juiste bus in stapt, doordat je zo goed geholpen bent!
3. China is chaotisch en druk: Fabel én Feit
De drukte is sterk afhankelijk van waar je bent. Op toeristische plaatsen en in grote steden is het over het algemeen druk tot zeer druk. Zo heb je plaatsen in Hong Kong waar je ‘wordt gelopen’ in plaats van dat je zelf echt kan bepalen waar je naartoe wilt. Met name bij stoplichten en metro’s is het nog wel eens dringen geblazen en word je al dan niet bewust opzij geduwd. Er zijn ook genoeg plaatsen en parken om deze drukte en chaos te ontvluchten.
Andere grotere steden, zoals Beijing, zijn over het algemeen iets ruimer opgezet, met iets minder dichtbebouwde hoogbouw dan Hong Kong, waardoor ik het ook als minder druk heb ervaren. Toeristische plaatsen, zoals het Muslim Quarter in Xian en de Forbidden City in Beijing kunnen dan wel weer erg druk zijn.
Goed om te weten: een natuurpark met prachtige blauwe meren, watervallen en bergen klinkt idealistisch, maar is ongeveer de drukste plek van allemaal. Zo heb ik mezelf ooit zeer vergist in de drukte van het Jiuzhaigou National Park. Dit kan ik eigenlijk alleen maar laten zien aan de hand van beelden...
Over Kristianne
Even over mijzelf: ik ben Kristianne Lie Kwie, 30 jaar en een van mijn grootste hobby's is reizen. Maar juist ook mensen - vaak vrienden - helpen met het uitzoeken van mooie reisbestemmingen. Of het in mijn bloed zit, of dat het aan Azië ligt weet ik niet, maar ik ben er een stukje van mijn hart verloren. Vol verwondering heb ik enorm genoten van verschillende plekken in Azië en dat enthousiasme wil ik graag met jullie delen.
Naast dat ik werkzaam ben bij een digitaal bureau, werk ik ook een aantal uren in de week als zzp'er en ben ik altijd wel ergens mee bezig. Is het niet met leuke dingen doen met mijn vriend of vrienden, sporten of lunchen, dan is het wel met schrijven, schilderen of wegdromen bij mooie toekomstige reisbestemmingen.
