Ik weet niet of je al eens een Big Buddha bezocht hebt in China, Hong Kong, Thailand of misschien nog wel ergens anders in de wereld. Maar op de een of andere manier kom ik steeds uit bij de grootste Boeddha ter wereld (zeggen ze daar dan).
Er zijn hele discussies gaande over wanneer nou iets telt. Heeft het te maken met de hoogte van de Boeddha, of is het de lengte? Is het enkel het Boeddhabeeld of ook het bouwwerk waar de Boeddha op tentoongesteld is? Welke Big Buddha’s heb jij al gezien?
Mijn eerste grootste Boeddhabeeld ter wereld zag ik in Hong Kong. Dit was namelijk (zo werd mij verteld) de grootste zittende boeddha in de open lucht, Tian Tan op Lantau Island in Hong Kong. De Boeddha is 34 meter hoog. Ben je een keertje wat langer in Hong Kong, dan is dit eiland zeker een bezoekje waard.
Ik kwam er bij toeval uit tijdens mijn 2,5 weekse trip naar Hong Kong, omdat ik de drukte van het centrum even wilde ontvluchten. Als je al eens eerder in Hong Kong bent geweest, of mijn column hebt gelezen over Hong Kong, dan kun je je wel voorstellen dat een tripje naar een klooster (Po Lin Monastry) en een grote Boeddha een welkome afwisseling was.
Hoe kom je bij Tian Tan op Lantau Island?
Om op het eiland te komen vanuit Hong Kong, stap je in een grote glazen gondel. Daar begint het avontuur al! Ik heb een beetje last van hoogtevrees, dus glazen gondels zijn niet mijn favoriete vervoersmiddel.
Ondanks mijn trillende benen, was het uitzicht wel genieten: kijkend vanaf grote hoogte richting Lantau Island, waarin je in de verte al een glimp opvangt van de grote Boeddha. Vanuit de gondel heb je natuurlijk ook een mooi uitzicht over de stad en zie je weer hoe immens Hong Kong is en hoeveel ontzettend hoge gebouwen de stad rijk is.
Aangekomen bij de Boeddha kun je door middel van 268 traptreden naar boven, waar je rondom de Boeddha kunt lopen en weer kunt genieten van een mooi uitzicht. Als je geluk hebt krijg je ook nog een dans- of vechtshow van monniken te zien in het nabijgelegen klooster.
Ik heb me daar vermaakt door een tegeltje te beschrijven die ze vervolgens in gaan metselen (ja, cliché misschien en als toerist waarschijnlijk een scam), maar het idee dat ik daar nu vereeuwigd ben, vind ik wel wat hebben! :-)
Mijn tweede Big Buddha was de liggende Boeddha bij Wat Pho in Bangkok. Hoger is de Boeddha niet met zijn 15 meter, maar langer in ieder geval wel. Deze Boeddha heeft een lengte van 46 meter. Door zijn omvang is deze Boeddha niet op de foto te zetten en al helemaal niet door al die hordes toeristen die samen met jou aan het kijken zijn.
De Boeddha is met zijn gouden kleur wel indrukwekkend! Mocht je nog nooit een Boeddha in het echt gezien hebben, dan is Wat Pho wel een aanrader. Op dat complex zijn zo’n 1.000 beelden te bewonderen, waaronder dus deze grote liggende, heb ik mij laten vertellen.
Na een rondje googelen ben ik er nog niet helemaal uit wat nou écht de grootste Boeddha ter wereld is, maar één Big Buddha staat in ieder geval nog op mijn mustsee-lijstje. Ik wil erg graag nog eens terug naar China voor een rondreis met als start (en/of) eindpunt Shanghai. Tijdens die trip zal ik zeker nog een bezoekje brengen aan Leshan en zijn Big Buddha.
Grappig weetje: Wist je dat sommige mensen geloven dat je een Boeddhabeeldje moet krijgen, omdat het anders ongeluk brengt?
Over Kristianne
Even over mijzelf: ik ben Kristianne Lie Kwie, 30 jaar en een van mijn grootste hobby's is reizen. Maar juist ook mensen - vaak vrienden - helpen met het uitzoeken van mooie reisbestemmingen. Of het in mijn bloed zit, of dat het aan Azië ligt weet ik niet, maar ik ben er een stukje van mijn hart verloren. Vol verwondering heb ik enorm genoten van verschillende plekken in Azië en dat enthousiasme wil ik graag met jullie delen.
Naast dat ik werkzaam ben bij een digitaal bureau, werk ik ook een aantal uren in de week als zzp'er en ben ik altijd wel ergens mee bezig. Is het niet met leuke dingen doen met mijn vriend of vrienden, sporten of lunchen, dan is het wel met schrijven, schilderen of wegdromen bij mooie toekomstige reisbestemmingen.
