Om maar meteen eerlijk iets te bekennen: voor ik in China geweest was, vond ik Chinees eten niet lekker. Voor iemand met een Chinese achternaam is dat misschien een beetje vreemd, maar je maakte mij niet echt blij met die witte bakjes met bami, rijst en dergelijke van de Chinees. Een reis naar China leek me op het gebied van eten dan ook een grote uitdaging. Gelukkig werd mij verteld dat eten in China echt heel anders is dan dat wij hier kennen en dat het echt wel lekker is.
China is natuurlijk een enorm land, met verschillende streken en invloeden. Zo is er niet één traditioneel Chinees gerecht. Beijing (Peking) staat bijvoorbeeld bekend om zijn Pekingeend en de keuken in de Sichuanstreek, waar onder andere Chengdu ligt, is over het algemeen vrij pittig. Op andere plekken proef je dan weer Tibetaanse invloeden met ingrediënten als Yakboter. Kortom, een heel gevarieerd aanbod en zelfs deze kniesoor op het gebied van eten vond het erg lekker!
Bestellen is in China niet zo heel moeilijk. Op veel (toeristische) plekken heb je plaatjes die je aan kunt wijzen en het helpt als je een aantal woorden rondom eten van tevoren opzoekt. Zo was mijn verzoek standaard: niet pittig! En soms vroeg ik gewoon of ze iets met kip of rundvlees hadden en dan zag ik vanzelf wel wat er op mijn bordje kwam. Dat je soms maar beter niet naar de vertaling van de Chinese tekens kunt kijken, bewezen ze in Beijing. In een restaurant waar ze heerlijke Pekingeend serveerden met een soort kleine pannenkoekjes, groentes en diverse sausjes, stonden ook andere lekkernijen op de kaart getiteld: 'medicinal food elbow flower', 'cooked soup bacterial fish rot' en de overheerlijke 'spicy beauty shoe'. Die gerechten heb ik maar even gelaten voor wat ze waren.
De Chinese keuken lijkt wel speciaal te zijn ingericht om samen met anderen te eten. Zo kwam het ook vaker voor dat er tijdens een excursie met een groep aan een ronde tafel geluncht werd. Op deze ronde tafel stond in het midden een draaischijf met daarop een hoeveelheid aan verschillende gerechten met groenten, rijst, vlees en vis. Op deze manier kun je veel verschillende dingen proeven en is het meteen ook heel gezellig. Een ronde tafel en het delen van eten maakt ook dat je minder op jezelf of met zijn tweetjes bent, maar dat je eerder in gesprek raakt met andere mensen om je heen. En je kunt natuurlijk precies opscheppen wat je lekker vindt.
Tijdens een van de wandelingen door de hutongs (woonwijken) van Beijing, zag ik locals eten uit een soort koperen puntmuts met onderin kolen en rondom bouillon. Hotpot! Een van mijn nieuwe lievelingsdingen op het gebied van eten. Je kunt kiezen uit verschillende typen 'bouillon' van neutraal tot pittig en eventueel met verschillende smaken en kruiden (gember, tomaat en nog veel meer). Deze wordt geserveerd in een koperen puntmuts of een koperen pan en hierin kun je dan zelf ingrediënten stoppen om te koken. Vergelijk het met vleesfondue, maar dan met een Chinese twist. Als je met wat meer mensen bent, kun je wat meer verschillende groentes en vlees op tafel zetten, waardoor je verschillende dingen kunt proeven. Dit eet je dan samen met bijvoorbeeld rijst en verschillende sausjes. En mocht je, net als ik, niet altijd overal de hygiëne vertrouwen op reis, dan is dit perfect aangezien je zelf je eten gaar kunt koken en dus precies ziet hoe het klaargemaakt wordt.
De Chinese keuken is dus goedgekeurd! Mocht je naar China gaan, laat je dan vooral verrassen door de vele verschillende smaken en probeer ook eens om met een groep te gaan eten. Want daarbij geldt: hoe meer zielen, hoe meer vreugd!
Smakelijk eten.
