De beklimming van de majestueuze, met wouden bedekte Gunung Rinjani van 3.726 meter hoog, met het schitterende kratermeer Danau Segara Anak, is de zwaarste tocht op Bali en Lombok. De meeste tochten beginnen in Senaru of Sembalun Lawang op de noordelijke helling.
Als je helemaal naar de top wilt is Sembalun Lawang het beste startpunt, maar als je alleen Danau Segara Anak wilt bekijken vanaf de kraterrand kun je beter van Senaru vertrekken.
De Gunung Rinjani beklimmen
Er zijn ook bergdorpen op de zuidflank, met name Sapit en Tetebatu, die goed kunnen dienen als startpunt voor minder inspannende wandelingen en tevens de faciliteiten hebben om de beklimming van de Rinjani te organiseren.
De top van de Gunung Rinjani wordt door betrekkelijk weinig klimmers bereikt. De meeste zijn tevreden met een kortere, minder zware klim naar de kraterrand op 2.641 meter hoogte. Daar heb je schitterend uitzicht op het grote, turquoise kratermeer Danau Segara Anak, van acht bij zes kilometer, en de volmaakte, soms rokende kegel van de Gunung Baru die eruit oprijst.
Heilig meer
Je kunt ook naar het meer afdalen om je pijnlijke spieren te vertroetelen in de schroeiend hete bronnen.
Men zegt dat het meer de verblijfplaats is van de goden, en Wetu Telupelgrims komen er op nachten met volle maan, terwijl Balinese hindoes offers aan het meer komen brengen tijdens het Pekelemfestival (bij de volle maan van de vijfde Balinese maand, meestal in november).
Kleine erupties
Na een lange slaap sinds 1906 is de Gunung Baru in augustus 1994 uitgebarsten, waarna de berg enkele weken is afgesloten. Sindsdien zijn er diverse kleine erupties geweest. De Gunung Rinjani zelf is sinds 1901 inactief, afgezien van een paar rookwolken op gezette tijden. Maar de berg moet met respect behandeld worden en het weer is er zeer onvoorspelbaar.
Goede voorbereiding
Tijdens de natste maanden van het jaar, meestal van eind december tot laat maart, is de berg gesloten voor klimmers, en dat kan ook op andere momenten gebeuren als de autoriteiten vinden dat de omstandigheden te riskant zijn.
Wanneer dan ook, voor de beklimming moet je echt in goede conditie zijn. Een gids is onmisbaar en je moet je laten registreren bij het Rinjani Trek Centre in Senaru of bij het begin van het pad in Sembalun Lawang. De toegang tot het nationale park (Rp 150.000) betaal je als je op pad gaat.
Noodzakelijke artikelen
Je moet beslist wandelschoenen dragen, sportschoenen zijn ongeschikt. Andere noodzakelijke artikelen: een echt goed warm, winddicht jack (de temperatuur aan de top kan 's nachts dalen tot 2°C), een hoed en handschoenen, een hoofdlantaarn zodat je je handen vrij hebt, en een stevige voorraad snacks en zoetigheid (ook als maaltijden zijn inbegrepen).
Sommige trekkingbedrijven verhuren kleding en materiaal, of je kunt zelf een en ander kopen bij Eiger in de Mataram Mall. Het Rinjani Trek Centre in Senaru verhuurt ook radio's, maar steeds vaker dienen mobiele telefoons als noodvoorziening. Zorg ervoor dat in jouw gezelschap een van deze communicatiemiddelen aanwezig is.
Routes
De kortste tocht is die van Senaru naar de kraterrand, deze duurt twee dagen en een nacht. De tocht begint boven in het dorp (601 meter) en voert door een bos omhoog naar Pos II (1.500 meter) en Pos III (2.000 meter). Daar verlaat je het bos en begint aan de uitputtende tocht naar de kraterrand (2.641 meter). De meeste mensen hebben zes tot zeven uur nodig om bij het beschutte kampeerterrein te komen, en van daar is het nog dertig minuten naar de rand, de volgende ochtend bij zonsopgang, met het bekende uitzicht over Segara Anak en op de Gunung Baru. Diezelfde dag ga je terug naar Senaru.
De populairste tocht is een langere versie van de eerste: van Senaru naar de kraterrand en het meer van drie dagen en twee nachten. Vanaf de kraterrand daalt een pad (2 uur) naar het meer (2050 meter). Boven is het steil en eng, met metalen leuningen en hier en daar een touw, maar het wordt beter. Je kunt een bad nemen in de hete bronnen bij het meer. Je blijft daar dan slapen, om de volgende dag terug te keren naar Senaru.
Plawangan II
Je kunt ook het meer en de top vanuit Senaru combineren (vier dagen, drie nachten). Van het meer leidt een ander pad (3 uur, behoorlijk steil maar niet zo erg als de eerste afdaling) naar de kraterrand aan de kant van Sembalun en naar een plek die Plawangan II heet (2639 m), waar iedereen overnacht die op weg is naar de top. Daarvandaan is het een heel erg steile klim naar de top van de Rinjani (3.726 meter, nog eens 3-4 uur, meestal voor zonsopgang, en dan weer 3 uur terug naar Plawangan II). Wandelaars gaan meestal via de kortste route terug naar Sembalun Lawang.
Sembalun Lawang
De kortste weg naar de top gaat vanaf Sembalun Lawang (twee dagen, een nacht). Je klimt in zeven tot acht uur van Sembalun Lawang (1.156 meter) to Plawangan II en je stoot de volgende dag door naar de top, om dan terug te keren naar Sembalun. De meest complete kennismaking met de berg bestaat uit een rondwandeling van Sembalun Lawang naar Senaru via de top en het meer (vier dagen, drie nachten). Dan heb je de meest vermoeiende klim als je nog fris bent, en zo kun je later je vermoeide spieren losmaken in de hete bronnen. Er zijn ook nog langere tochten te maken, tot zes dagen, met een bezoek aan rotsholen rond het meer en aan de top.
Een tocht boeken
In alle toeristencentra van Lombok, met inbegrip van Gili Trawangan en Senggigi, en zelfs op Bali, zijn agenten te vinden bij wie je een beklimming van de Rinjani kunt regelen, maar wees zorgvuldig. Het is een serieuze klim en er zijn doden gevallen door gebrekkige uitrusting (te weinig warme kleding bijvoorbeeld) en een roekeloze veronachtzaming van de veiligheid. De beste informatie krijg je van organisatoren in de regio, in Senaru en Sembalun Lawang, en van andere trekkers.
