Hoe geleidelijk Route 23 vanuit Pakse ook omhoog loopt naar het oosten, je merkt het meteen als je het Bolaven Plateau, ruwweg dertig kilometer van Pakse, hebt bereikt. De verstikkende hitte van de Mekongvallei maakt plaats voor een verfrissend briesje, en aan weerskanten van de weg verschijnen koffie- en theeplantages.
Vanuit het hoge plateau, dat heuvelachtig is en een gemiddelde hoogte heeft van 600 meter, stromen naar alle windrichtingen rivieren. Deze rivieren duiken uit welige wouden naar beneden in spectaculaire watervallen die soms wel 100 meter hoog zijn.
Uiteindelijk stromen ze in de Mekong. Het Bolaven Plateau wordt omringd door vier provinciehoofdsteden: Pakse, Salavan, Sekong en Attapeu. De belangrijkste stad op het plateau zelf is Paksong.
Koffieweg
De Fransen, die wel doorhadden dat het een vruchtbare streek was, kapten hele stukken woud en plantten er aardbeien, koffie, thee en kardemom. Kardemom was in de koloniale tijd het belangrijkste exportproduct, nu is dat koffie. De verharde weg tussen Pakse en Paksong wordt dan ook de Koffieweg genoemd.
Lang voordat de Fransen hun eerste koffieplanten pootten, pasten bergstammen zwerflandbouw toe op het plateau. Tegenwoordig leven er twaalf etnische groepen in het gebied, waaronder Lao Loum, Laven, Alak, Suay en Taoy. Aangezien etnische minderheden hier in de meerderheid zijn, is het niet meer dan gepast dat het plateau genoemd is naar een van deze groepen, de Laven.
Tad Lo waterval
Een van de toegankelijkste watervallen hier is de Tad Lo, aan de beboste noordkant van het plateau. De plek is populair bij mensen die behoefte hebben aan een paar dagen rust en van het koele klimaat willen genieten. Je kunt luieren in de diepere gedeelten van de rivier de Xe Set, onder aan de waterval, en een trektocht maken naar nabijgelegen tribale dorpen.
Ten zuiden van Route 23 tussen Pakse en Paksong ligt het natuurgebied Dong Hua Sao (NBCA), met de Tad Fan waterval. Paksong werd tijdens de oorlog platgebombardeerd en heeft zijn vroegere charme nog niet weten te herwinnen.
Lak Sao-et, een dorpje op 21 kilometer van Pakse, aan Route 23, is een belangrijk overstappunt voor bussen. Er zijn aansluitingen naar Tad Lo en Salavan in het noordoosten, en naar Paksong en verder.
Paksong
Paksong, de beroemde koffiehoofdstad van Laos, zo'n zestig kilometer ten oosten van Pakse, werd na de oorlog herbouwd en moet nu alleen nog een markt vinden voor zijn traditionele succesgewas. Wie echter denkt in het brandpunt van de koffiecultuur te belanden, zal teleurgesteld zijn.
Een bijkomend voordeel hier is de temperatuur. Als je vanuit het hete laagland op het plateau aankomt, vooral in de verzengend hete periode van maart tot mei, zul je verbaasd staan dat zo'n klein hoogteverschil de wrede middagzon in een zachtaardige vriend kan veranderen.
Koffiebomen in bloei
Paksong heeft een aangenaam klimaat en vriendelijke inwoners, maar bijna geen bezienswaardigheden. De stad bestaat uit stoffige straten die niet zouden misstaan op de set van een spaghettiwestern, met aan weerskanten zwartbeschimmelde betonnen winkelwoningen.
Een deurpost bij de ingang van de markt is mogelijk het enige in de stad dat de oorlog overleefd heeft. Erachter staat een deprimerende verzameling krakkemikkige winkels en noedelkramen. De stad mag dan somber zijn, het omliggende landschap en de koffieplantages zorgen voor afleiding. Vooral in maart en april, wanneer de koffiebomen in bloei staan en een bedwelmende geur verspreiden.
