De minderheidsdorpen in de Mai Chau vallei, voornamelijk bevolkt door Witte Thai, liggen dichtbij Hanoi, zo'n 135 kilometer, en vormen dan ook een populair uitje. Met name in de weekenden krioelen ze van de studenten. De vallei zelf is nog grotendeels ongerept: een vredig tafereel van vlakke rijstvelden tussen spitse bergen.
Bergvolken
Mai Chau is de grootste plaats in de vallei, maar nog altijd niet meer dan een dorp. Het is een rustige en vriendelijke plek met een drukke markt waar bergvolken komen afdingen op buffelvlees, stervruchten, zakken thee en pinda's.
Anders dan in Sa Pa hebben de minderheden hier afstand gedaan van hun klederdracht, maar kleur is er nog genoeg aan de weg buiten de markt waar strengen garen, geverfd in primaire kleuren, hangen te drogen.
Op eigen gelegenheid
Reisgezelschappen verblijven meestal in de dorpen Ban Lac en Pom Coong, ten westen van Mai Chau, en maken een georganiseerde wandeling in de vallei.
Wie op eigen gelegenheid reist, wat echter zelden voorkomt, gaat bij het bordje 'Guesthouse' midden in Mai Chau linksaf. Je loopt dan één kilometer door de rijstvelden naar Ben Van, een charmant dorp met vriendelijke bewoners ingeklemd tussen de bergen, en brengt de nacht door in een paalwoning.
Accommodatie
Het Number 1 Ban Van Guesthouse, het eerste pension aan de linkerkant, ligt fraai naast de rijstvelden. Veruit het prettigste verblijf in Mai Chau zelf heb je in de Mai Chau Lodge. Het valt een beetje uit de toon in het herderlijke landschap en is aan de dure kant, maar de kamers zijn smaakvol ingericht en het personeel is uiterst behulpzaam.
Verder heeft Mai Chau nog een paar goedkopere maar glansloze onderkomens. Het Mai Chau Guesthouse aan de zuidkant heeft 14 standaardkamers. Die zijn prima als je niet al te kieskeurig bent, maar in de karaokebar kan het er 's avonds nogal luidruchtig aan toe gaan. Het Ngoc Bach Guesthouse is moderner, maar de kamers zijn even eenvoudig en het personeel is minder hulpvaardig.
Verse vis
Behalve in het goede restaurant in de Mai Chau Lodge (lunch $ 12, diner $ 15), kun je goed eten in het Toan Thang, 200 meter voor het Mai Chau Guesthouse. Er wordt verse vis geserveerd, maar ze hebben geen Engelstalige kaart.
Cafe Hoan naast het Mai Chau Guesthouse is een mooi plekje voor een kop koffie. Rond de markt in het dorp staan veel eetkraampjes met overheerlijke kebabs.
Vallei van Mai Chau
Net ten zuiden van het Mai Chau Guesthouse loopt een weg rechts (westelijk) door de rijstvelden naar Ban Lac, woonplaats van een welvarende Witte Thaigemeenschap. Tegenwoordig verdienen ze de kost eerder met toeristen dan met boeren. Hier verblijven de meeste mensen die een tweedaagse excursie vanuit Hanoi maken. Er staan zo'n zeventig huizen, waarin ongeveer 400 mensen wonen, en je kunt er handgeweven stoffen kopen, traditionele dansen zien en de nacht doorbrengen.
Tegenwoordig fungeert zo'n beetje elk huis in het dorp als pension en onder veel huizen zijn toiletten geïnstalleerd. Sommige huiseigenaren hebben zelfs hun pannendak vervangen door een oorspronkelijk strodak, wellicht om hun gasten niet teleur te stellen. Als je niet met een groep bent, vraag je gewoon even wat rond. Er is altijd wel iemand die je voor $ 5 per persoon onderdak biedt, plus $ 1-2 voor een maaltijd, afhankelijk van hoeveel je eet.
Dansvoorstelling
Voor sommigen is Ban Lac misschien te toeristisch, maar je hebt er wel de mogelijkheid om in een paalwoning te overnachten, een leerzame ervaring, vooral bij zonsopkomst als je kamer net boven het kippenhok ligt. Overdag hangen de straatjes vol sjaals, tassen en jurken en klampen dorpelingen voorbijgangers aan om even een kijkje te komen nemen.
Het komt misschien commercieel over, maar de verkopers hier zijn lang niet zo opdringerig als hun collega's in Sa Pa. En als je er genoeg van hebt: na een paar minuutjes lopen vanuit het centrum sta je tussen de rijstvelden en kijk je uit op een ring van paarse bergen, het klassieke decor in het noorden van Vietnam.
's Avonds kun je genieten van de dansvoorstellingen die speciaal voor toeristen worden gehouden en waarbij ingetogen meisjes met lange haren het boerenleven op sierlijke wijze verbeelden. Na de show wordt het publiek uitgenodigd om samen met hen te dansen en onthaald op een slokje plaatselijke wijn uit een grote schaal door een bamboerietje.
